چگونه مشکل ادرار در سگها را رفع کنیم؟ 17 نکته آموزشی
ادرار هیجانی یا مطیعانه، مشکلی است که در برخی از سگها دیده میشود و میتواند برای صاحب سگ آزاردهنده باشد. این نوع ادرار، ناشی از ترس، هیجان زیاد، یا احساس تسلیم در برابر صاحب یا افراد دیگر است و نه مشکل پزشکی.
تشخیص این مشکل از بیاختیاری ادرار یا مشکلات پزشکی دیگر بسیار مهم است. در اینجا 17 نکته برای کمک به شما در شناخت دلایل و یافتن راه حلهای موثر برای این مشکل ارائه شده است:
- ✅
سن سگ را در نظر بگیرید:
ادرار مطیعانه بیشتر در توله سگها رایج است و معمولاً با بزرگ شدن سگ از بین میرود. - ✅
لحظه ادرار را بررسی کنید:
آیا سگ در هنگام سلام کردن، تنبیه شدن، یا مواجهه با فرد جدید ادرار میکند؟ - ✅
زبان بدن سگ را مشاهده کنید:
نشانههایی مانند دم زیر پا، گوشهای پایین، و لیسیدن لبها را زیر نظر داشته باشید. - ✅
موقعیت های استرس زا را شناسایی کنید:
سعی کنید بفهمید چه موقعیت هایی باعث ایجاد ترس یا استرس در سگ شما می شود. - ✅
از تنبیه بدنی و کلامی خودداری کنید:
تنبیه سگ فقط وضعیت را بدتر میکند و باعث افزایش ترس و اضطراب او میشود. - ✅
از حرکات تهدیدآمیز دوری کنید:
خم شدن ناگهانی، خیره شدن مستقیم، و بالابردن صدا میتواند باعث ترسیدن سگ شود. - ✅
رفتارهای اطمینان بخش را تقویت کنید:
به سگ خود نشان دهید که او در امنیت است و نیازی به ترسیدن ندارد. - ✅
آموزش اطاعت اولیه را شروع کنید:
آموزش دستورات ساده مانند “بنشین” و “بمان” به سگ کمک میکند احساس اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.
- ✅
از تقویت مثبت استفاده کنید:
به جای تنبیه، زمانی که سگ رفتارهای خوب انجام میدهد او را تشویق کنید. - ✅
سطح انرژی خود را کنترل کنید:
آرام و خونسرد باشید. انرژی بالای شما میتواند باعث هیجان بیش از حد در سگ شود. - ✅
به آرامی با غریبهها آشنا کنید:
اجازه دهید سگ با افراد جدید به آرامی و تحت نظارت شما آشنا شود. - ✅
محیط را امن کنید:
فضایی آرام و بدون استرس برای سگ خود فراهم کنید. - ✅
به سگ پناهگاه امن بدهید:
یک لانه یا جای خواب راحت برای سگ فراهم کنید تا در صورت احساس ترس به آنجا پناه ببرد. - ✅
از داروهای ضد اضطراب با نظر دامپزشک استفاده کنید:
در موارد شدید، دامپزشک ممکن است داروهای ضد اضطراب را تجویز کند. - ✅
با یک مربی سگ حرفه ای مشورت کنید:
یک مربی حرفه ای میتواند به شما در شناسایی و اصلاح رفتارهای مشکل ساز کمک کند. - ✅
صبر و حوصله داشته باشید:
اصلاح این رفتار زمان میبرد. صبور باشید و به تلاش خود ادامه دهید. - ✅
به تغییرات کوچک توجه کنید:
هرگونه پیشرفت، هرچند کوچک، را تشویق کنید و جشن بگیرید.
مهمترین نکته این است که با سگ خود با مهربانی و صبر رفتار کنید. ترس و اضطراب عامل اصلی ادرار هیجانی/مطیعانه است، بنابراین ایجاد یک محیط امن و مطمئن برای سگتان، کلید حل این مشکل است. با بهرهگیری از این نکات و صبر و حوصله، میتوانید به سگ خود کمک کنید تا بر این مشکل غلبه کند و یک زندگی شاد و بدون استرس داشته باشد.
17 نکته شناخت و حل مشکل ادرار هیجانی یا مطیعانه در سگ ها
ادرار هیجانی یا مطیعانه چیست؟
ادرار هیجانی یا مطیعانه نوعی ادرار غیرارادی است که سگ ها در پاسخ به هیجان شدید، ترس، اضطراب یا به عنوان نشانه ای از تسلیم شدن در برابر شما (یا سایر سگ ها) انجام می دهند.این مشکل در توله سگ ها و سگ های جوان شایع تر است، اما میتواند در سگ های بالغ نیز رخ دهد.تشخیص ادرار هیجانی از سایر مشکلات ادراری (مانند عفونت ادراری یا بی اختیاری) بسیار مهم است.در ادرار هیجانی، سگ معمولاً آگاه است و سعی می کند از ادرار کردن جلوگیری کند، در حالی که در سایر مشکلات ادراری، سگ ممکن است کنترل خود را از دست بدهد.
مهمترین نکته در برخورد با این موضوع، صبر و درک است.سگ شما این کار را از روی عمد انجام نمی دهد و تنبیه کردن او فقط باعث بدتر شدن وضعیت می شود.این ادرار معمولا مقدار کمی دارد و اغلب همراه با علائم دیگری مانند خم کردن دم، پهن کردن گوش ها، لیسیدن لب ها و یا پایین آوردن بدن همراه است.حتی گاهی این ادرار با ترس همراه است و هنگامی که سگ احساس ترس میکند این عمل را انجام می دهد.توله سگ ها و سگ های جوان به دلیل عدم توانایی کامل در کنترل مثانه خود، بیشتر مستعد ادرار هیجانی هستند.
در ضمن، سگ هایی که سابقه سوء استفاده یا تجربه های ناخوشایند داشته اند، احتمال بیشتری دارد که ادرار هیجانی از خود نشان دهند.
17 نکته برای شناخت دلایل و کمک به سگ شما:
1. شناخت علائم ادرار هیجانی:
به دقت رفتار سگ خود را زیر نظر بگیرید. آیا ادرار فقط در هنگام مواجهه با افراد خاص، موقعیت های خاص یا پس از تنبیه اتفاق می افتد؟ به دنبال علائم دیگری مانند خم کردن دم، لیسیدن لب ها، پایین آوردن بدن، پهن کردن گوش ها یا تلاش برای پنهان شدن باشید. به حجم ادرار دقت کنید. ادرار هیجانی معمولاً مقدار کمی دارد. آیا سگ شما در هنگام ادرار کردن مضطرب یا ترسیده به نظر می رسد؟ آیا بعد از ادرار کردن، سگ شما به دنبال جلب توجه شما است یا سعی می کند از شما دور شود؟ توجه به زبان بدن سگ در هنگام وقوع این اتفاق اهمیت بالایی دارد.
2. اجتناب از موقعیت های تحریک کننده:
تا حد امکان از موقعیت هایی که باعث ادرار هیجانی در سگ شما می شوند، خودداری کنید.این ممکن است به معنای عدم معرفی او به افراد جدید، تغییر روال خانه یا اجتناب از پارک سگ باشد.اگر اجتناب از موقعیت غیرممکن است، سعی کنید با آرامش و اعتماد به نفس رفتار کنید تا سگ شما احساس امنیت کند.اگر می دانید که سگ شما در هنگام ورود افراد به خانه ادرار می کند، قبل از ورود مهمانان، او را به یک مکان امن و آرام (مانند لانه اش) منتقل کنید.به تدریج سگ خود را در معرض موقعیت های ترسناک قرار دهید و او را برای رفتار آرام تشویق کنید.
از مهمانان خود بخواهید که هنگام تعامل با سگ شما آرام و مهربان باشند.
هرگز سگ خود را به خاطر ادرار هیجانی تنبیه نکنید، زیرا این کار فقط اضطراب او را بیشتر می کند.ایجاد یک محیط آرام و قابل پیش بینی به کاهش اضطراب سگ شما کمک می کند.
3. تمرین اطاعت و آموزش مثبت:
آموزش اطاعت به سگ شما کمک می کند تا اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند و به دستورات شما پاسخ دهد. از تکنیک های آموزش مثبت (تشویق با جایزه و تحسین) استفاده کنید. دستوراتی مانند “بنشین”، “بمان” و “بیا” را به سگ خود آموزش دهید. این دستورات به او کمک می کنند تا در موقعیت های استرس زا احساس کنترل بیشتری داشته باشد. از جلسات آموزشی کوتاه و لذت بخش استفاده کنید تا سگ شما انگیزه داشته باشد. هرگز سگ خود را در حین آموزش تنبیه نکنید. از کلیکر (Clicker) برای علامت گذاری رفتارهای مطلوب استفاده کنید. آموزش اطاعت به سگ شما کمک می کند تا ارتباط بهتری با شما برقرار کند و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کند. تمرین منظم و صبر کلید موفقیت در آموزش اطاعت هستند.
4. تقویت اعتماد به نفس سگ:
فعالیت هایی را پیدا کنید که سگ شما از آنها لذت می برد و در آنها موفق است. این میتواند بازی با توپ، دویدن در پارک یا یادگیری ترفندهای جدید باشد. سگ خود را برای انجام کارهای کوچک تحسین کنید. این به او کمک می کند تا احساس ارزشمندی و توانمندی کند. به سگ خود فرصت دهید تا با سگ های دیگر بازی کند (البته با نظارت شما) تا مهارت های اجتماعی خود را تقویت کند. سگ خود را در فعالیت های جدید و چالش برانگیز شرکت دهید تا اعتماد به نفس او افزایش یابد. به سگ خود نشان دهید که به او اعتماد دارید و از او حمایت می کنید. از مقایسه سگ خود با سگ های دیگر خودداری کنید.
5. عدم بهرهگیری از تنبیه:
تنبیه کردن سگ به خاطر ادرار هیجانی نه تنها مشکل را حل نمی کند، بلکه آن را بدتر نیز می کند. تنبیه باعث افزایش ترس و اضطراب سگ می شود و احتمال تکرار این رفتار را بیشتر می کند. به جای تنبیه، سعی کنید علت ادرار هیجانی را شناسایی کنید و راه حل های مثبت را به کار بگیرید. اگر در لحظه وقوع این اتفاق احساس ناامیدی می کنید، چند نفس عمیق بکشید و سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. اگر احساس می کنید که نمی توانید خشم خود را کنترل کنید، از یک متخصص کمک بگیرید. تنبیه فیزیکی یا کلامی به هیچ عنوان راه حل مناسبی برای حل این مشکل نیست. رفتار آرام و صبورانه شما بهترین کمک به سگتان است.
6. تمیز کردن مناسب محل ادرار:
بلافاصله بعد از ادرار کردن سگ، محل را با بهرهگیری از پاک کننده های آنزیمی مخصوص حیوانات خانگی تمیز کنید. این پاک کننده ها بوی ادرار را از بین می برند و از تکرار این رفتار در همان مکان جلوگیری می کنند. از بهرهگیری از سفید کننده یا سایر مواد شیمیایی قوی خودداری کنید، زیرا این مواد میتوانند بوی ادرار را تشدید کنند. محل ادرار را به طور کامل خشک کنید تا از ایجاد لکه جلوگیری شود. از سگ خود دوری کنید تا او احساس خجالت نکند. تمیز کردن مناسب محل ادرار به جلوگیری از تکرار این رفتار کمک می کند. از پاک کننده های آنزیمی با کیفیت استفاده کنید تا بوی ادرار را به طور کامل از بین ببرید.
7. مراجعه به دامپزشک:
اگر ادرار هیجانی سگ شما شدید است یا به مرور زمان بدتر می شود، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک میتواند علت احتمالی این رفتار را تشخیص داده و درمان مناسب را تجویز کند. گاهی اوقات ادرار هیجانی ناشی از مشکلات پزشکی مانند عفونت ادراری یا مشکلات هورمونی است. دامپزشک همچنین میتواند در مورد بهرهگیری از داروهای ضد اضطراب برای کمک به سگ شما صحبت کند. به دامپزشک خود در مورد تمام علائم و رفتارهای سگ خود اطلاعات دهید. هرگز داروهای تجویز شده توسط دامپزشک را بدون مشورت با او قطع نکنید. دامپزشک میتواند به شما در تعیین بهترین برنامه درمانی برای سگتان کمک کند. مراجعه به دامپزشک یک گام مهم در حل مشکل ادرار هیجانی است.
8. آموزش جعبه (Crate Training):
اگر سگ شما به جعبه عادت دارد، بهرهگیری از جعبه میتواند به او کمک کند تا احساس امنیت بیشتری کند و از ادرار هیجانی جلوگیری کند. جعبه باید به عنوان یک مکان امن و راحت برای سگ شما تلقی شود، نه یک محل تنبیه. جعبه را با یک پتو نرم و اسباب بازی مورد علاقه سگ خود تجهیز کنید. به تدریج سگ خود را به جعبه عادت دهید. ابتدا او را برای مدت کوتاهی در جعبه قرار دهید و سپس به تدریج مدت زمان را افزایش دهید. هرگز سگ خود را به زور وارد جعبه نکنید. وقتی سگ شما در جعبه آرام است، او را تشویق کنید و به او جایزه بدهید. بهرهگیری از جعبه میتواند به کاهش اضطراب سگ شما کمک کند. جعبه باید به عنوان یک پناهگاه امن برای سگ شما تلقی شود.
9. بهرهگیری از لباس ضد استرس (Anti-Anxiety Vest):
لباس ضد استرس با اعمال فشار ملایم بر بدن سگ، به کاهش اضطراب و استرس او کمک می کند. این لباس ها میتوانند به ویژه برای سگ هایی که از رعد و برق، آتش بازی یا سایر صداهای بلند می ترسند، مفید باشند. لباس ضد استرس را به تدریج به سگ خود معرفی کنید. ابتدا آن را برای مدت کوتاهی به او بپوشانید و سپس به تدریج مدت زمان را افزایش دهید. هنگامی که سگ شما لباس ضد استرس را پوشیده است، او را تشویق کنید و به او جایزه بدهید. لباس ضد استرس میتواند به سگ شما کمک کند تا در موقعیت های استرس زا آرام تر بماند. این لباس ها به طور گسترده در پت شاپ ها و فروشگاه های آنلاین در دسترس هستند. بهرهگیری از لباس ضد استرس یک راه حل غیر دارویی برای کاهش اضطراب سگ است.
10. اسانس های آرامش بخش (Calming Essential Oils):
برخی از اسانس ها مانند اسطوخودوس، بابونه و وتیور میتوانند به کاهش اضطراب و استرس در سگ ها کمک کنند. با این حال، باید از اسانس ها به طور ایمن استفاده کنید و از بهرهگیری از اسانس هایی که برای سگ ها سمی هستند، خودداری کنید. اسانس ها را در دستگاه بخور پخش کنید یا چند قطره از آن را روی یک پارچه بریزید و در نزدیکی سگ خود قرار دهید. هرگز اسانس ها را مستقیماً روی پوست سگ خود نمالید. قبل از بهرهگیری از اسانس ها با دامپزشک خود مشورت کنید، مخصوصا اگر سگ شما باردار است، شیرده است یا مشکلات پزشکی دیگری دارد. مقدار کمی از اسانس را برای شروع استفاده کنید و واکنش سگ خود را زیر نظر بگیرید. بهرهگیری از اسانس های آرامش بخش یک راه حل طبیعی برای کاهش اضطراب سگ است.
11. بهرهگیری از فرمون های آرامش بخش (Calming Pheromones):
فرمون های آرامش بخش، موادی هستند که توسط حیوانات تولید می شوند و میتوانند بر رفتار سایر حیوانات تأثیر بگذارند. فرمون های آرامش بخش سگ ها (مانند DAP) میتوانند به کاهش اضطراب و استرس در سگ ها کمک کنند. فرمون های آرامش بخش سگ ها به صورت اسپری، دیفیوزر و قلاده در دسترس هستند. اسپری را در محیط اطراف سگ خود اسپری کنید یا دیفیوزر را در مکانی قرار دهید که سگ شما بیشتر وقت خود را در آنجا می گذراند. قلاده فرمون دار را به گردن سگ خود ببندید. فرمون های آرامش بخش سگ ها میتوانند به سگ شما کمک کنند تا در موقعیت های استرس زا آرام تر بماند. این محصولات به طور گسترده در پت شاپ ها و فروشگاه های آنلاین در دسترس هستند. بهرهگیری از فرمون های آرامش بخش یک راه حل غیر دارویی برای کاهش اضطراب سگ است.
12. مدیریت اضطراب جدایی (Separation Anxiety):
اگر سگ شما هنگام تنها ماندن در خانه ادرار هیجانی می کند، ممکن است از اضطراب جدایی رنج ببرد. اضطراب جدایی یک اختلال رفتاری است که باعث می شود سگ هنگام دوری از صاحب خود مضطرب و ناراحت شود. برای کمک به سگ خود، سعی کنید قبل از ترک خانه او را به اندازه کافی ورزش دهید. هنگام خروج و ورود به خانه، آرام و خونسرد باشید و از ایجاد سر و صدا و هیجان خودداری کنید. به سگ خود اسباب بازی های پازلی بدهید تا در هنگام تنهایی سرگرم شود. به تدریج مدت زمانی را که سگ خود را تنها می گذارید، افزایش دهید. اگر اضطراب جدایی سگ شما شدید است، از یک رفتارشناس حیوانات کمک بگیرید. مدیریت اضطراب جدایی به کاهش ادرار هیجانی ناشی از این اختلال کمک می کند. ایجاد یک روال منظم و قابل پیش بینی به کاهش اضطراب سگ شما کمک می کند.
13. تمرینات آرامش بخش (Relaxation Exercises):
تمرینات آرامش بخش میتوانند به سگ شما کمک کنند تا یاد بگیرد چگونه آرامش خود را در موقعیت های استرس زا حفظ کند. یکی از این تمرینات، تمرین “لمس آرام” است. در یک محیط آرام و بدون حواس پرتی، به آرامی به سگ خود دست بزنید و با لحنی آرام با او صحبت کنید. هر بار که سگ شما آرام می شود، او را تشویق کنید و به او جایزه بدهید. این تمرین را به طور منظم تکرار کنید تا سگ شما یاد بگیرد چگونه به لمس شما پاسخ دهد. تمرینات آرامش بخش میتوانند به کاهش اضطراب و استرس سگ شما کمک کنند. این تمرینات همچنین میتوانند به تقویت پیوند بین شما و سگتان کمک کنند. صبر و تکرار کلید موفقیت در تمرینات آرامش بخش هستند.
14. ایجاد یک روال منظم:
سگ ها به روال و نظم نیاز دارند. ایجاد یک روال منظم برای غذا خوردن، پیاده روی، بازی و خواب به سگ شما کمک می کند تا احساس امنیت و آرامش بیشتری کند. سعی کنید هر روز در یک زمان مشخص به سگ خود غذا بدهید و او را به پیاده روی ببرید. زمانی را برای بازی و تعامل با سگ خود اختصاص دهید. یک روال منظم به سگ شما کمک می کند تا احساس پیش بینی پذیری و کنترل بیشتری داشته باشد. تغییرات ناگهانی در روال میتواند باعث اضطراب و استرس در سگ شود. ایجاد یک روال منظم یک راه آسان و موثر برای کاهش اضطراب سگ است.
15. صبر و شکیبایی:
پیشرفت های کوچک را جشن بگیرید و به سگ خود نشان دهید که از تلاش او قدردانی می کنید. اگر احساس می کنید که به کمک بیشتری نیاز دارید، از یک دامپزشک یا رفتارشناس حیوانات کمک بگیرید. صبر و شکیبایی کلید موفقیت در حل این مشکل است. به سگ خود عشق و حمایت بی قید و شرط ارائه دهید. با تلاش مداوم، میتوانید به سگ خود کمک کنید تا بر ادرار هیجانی غلبه کند.
16. ارزیابی مجدد محیط خانه:
گاهی اوقات تغییرات کوچک در محیط خانه میتواند به کاهش اضطراب سگ شما کمک کند. مثلا ممکن است لازم باشد مبلمان را دوباره مرتب کنید، یک تخت جدید برای سگ خود تهیه کنید یا صداهای مزاحم را کاهش دهید. فضای کافی برای بازی و ورزش سگ خود فراهم کنید. محل خواب سگ خود را تمیز و راحت نگه دارید. از قرار دادن سگ خود در معرض سر و صدای زیاد یا نور شدید خودداری کنید. یک محیط آرام و قابل پیش بینی به کاهش اضطراب سگ شما کمک می کند. ارزیابی مجدد محیط خانه یک گام مهم در حل مشکل ادرار هیجانی است.
17. پیگیری و ارزیابی:
به طور منظم پیشرفت سگ خود را پیگیری کنید و برنامه درمانی خود را در صورت نیاز تنظیم کنید. ممکن است لازم باشد روش های مختلف را امتحان کنید تا بهترین راه حل را برای سگ خود پیدا کنید. یک دفترچه یادداشت داشته باشید و تمام علائم و رفتارهای سگ خود را در آن ثبت کنید. با دامپزشک یا رفتارشناس حیوانات خود در مورد پیشرفت سگ خود مشورت کنید. با انعطاف پذیری و تعهد، میتوانید به سگ خود کمک کنید تا بر ادرار هیجانی غلبه کند. به تلاش خود ادامه دهید و هرگز تسلیم نشوید.
